η
πόλη ανοίγεται
μπροστά της με χρώματα μουντά και υψηλή
ανάλυση.
είναι
η ώρα που δεν υπάρχει καμιά σκιά
όλα
μοιάζουν άυλα, χωρίς
βάρος, παρελθόν και μέλλον
το
γκρίζο εκτείνεται βουβό και μακρινό,
επίπεδο και ανίκανο πια να την
αγγίξει
κι
όμως
το
ακούει αν δώσει λίγο προσοχή
το
ακούει να κοχλάζει ύπουλα,
σχεδόν θελκτικά να την καλεί.